deck-kalipso.gr
Η Ιστορία μας
Η Καλυψώ
Δεν ήταν η γνωστή νύμφη, αυτή που έδωσε το όνομά της σε ένα εκ των κορυφαίων εστιατορίων των Πατρών και εκ των πλέον γνωστών πανελληνίως, αλλά το εξερευνητικό σκάφος του Κουστώ, το πασίγνωστο «Καλυψώ» που άφησε εποχή, όπως επρόκειτο να συμβεί και με το ομώνυμο πολυτελές εστιατόριο της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου.
Η «Καλυψώ» ξεκίνησε το ταξίδι της τον Φλεβάρη του 1981, με «πλοηγό» το σεφ Βαγγέλη Λόη και «πυξίδα» τη σύζυγό του, μηχανικό Κάτια Λόη, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, μοιράζονταν και την αγάπη τους για τη θάλασσα. Μαζί ξεκίνησαν μια πορεία που κατοχύρωσε τον μεν Βαγγέλη ως ειδήμονα των γεύσεων, τη δε Κάτια, ως μεγάλο ταλέντο των δημοσίων σχέσεων.
Οι καινοτομίες άρχισαν από την πρώτη μέρα.
«Φέραμε σερβίτσιο από την Ιταλία, βάλαμε λινό τραπεζομάντηλο, πετσέτα παραγγελία σε σελοφάν με μαντηλάκι για τα ψάρια και οδοντοφλυφίδα. Η “Kαλυψώ “ είχε δίχτυα και καράβι σε στυλ ψαρομάγαζο, αλλά πέρα από τα ψαρικά, είχε και μαγειρευτά και ψητά της ώρας» λέει η Κάτια Λόη.
«Η σπεσιαλιτέ ήταν ο αστακός μακαρονάδα, πιάτο που βάλαμε πρώτοι αλλά και ο αστακός με ρύζι, το φαγητό που έτρωγε ο Ωνάσης».
Το 1981 ήταν χρονιά εκλογών και άρχισαν να καταφθάνουν πολιτικοί από την Αθήνα που εμπιστεύτηκαν την «Καλυψώ» διαλύοντας την αρχική επιφυλακτικότητα των Πατρινών απέναντι σε ένα νέος ύφος που δεν είχαν συνηθίσει στην εστίαση.
«Από τους πρώτους που ήρθαν, η Μελίνα Μερκούρη. Ήταν καταπληκτική. Σκέφτηκα αμέσως αυτό που μου είχε πει η Βουγιουκλάκη η οποία ήταν πολύ φίλη μου, και ερχόταν πολύ συχνά και στο μαγαζί: “νιώθω δίπλα της σαν περίπτερο με πολυκατοικία”.
Ακολούθησε ο τηλεσκηνοθέτης Τάσος Μπιρσίμ, ο οποίος συνοδεία στελεχών όπως ο Κουλούρης και ο Κατσιφάρας, ετοίμαζε την ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στην Πάτρα.
«Ξυπνούσανε, έρχονταν στο μαγαζί, ξαπλώνανε στις καρέκλες και κάνανε τον σχεδιασμό. Τότε είδα για πρώτη φορά τα γουόκι τόκι».
Τρίτσης, Γλέζος, Παπανδρέου, Ζουμπουλάκη Μυράτ, Γαλάνη και Σαββόπουλος, επισκέφθηκαν την πρώτη «Καλυψώ»
«Δίπλα από το μαγαζί ήτανε βάλτος. Την έκταση την πήρε κάποιος και την έκανε γήπεδο μίνι γκλοφ. Όταν έφυγε, ζήτησα από τον ιδιοκτήτη να το νοικιάσω. Μου το έδωσε με λίγο ενοίκιο. Τότε πήραμε τον Τάκη τον Σταυρόπουλο ειδικό στις ξυλοκατασκευές, ο οποίος έβαλε όλο του το ζήλο και έκανε την νέα “Καλυψώ” που ξεκίνησε να λειτουργεί τον Μάιο του 1986. Δουλέψαμε το βράδυ στο ένα μαγαζί και το άλλο βράδυ στο άλλο. Όλη η νέα «Καλυψώ» ήταν φωταγωγημένη. Είχαμε σβήσει τα φώτα στο παλιό και είχε μείνει κάποιος να λέει ότι το νέο μαγαζί είναι δίπλα».
Η ΕΚΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΦΗΜΗΣ
Εκεί ήρθε η εκτίναξη της φήμης της. Η συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ έφερε πελάτες όπως η Σεζάρια Ιβόρα, ο Μπομπ Ντύλαν, η Τζόαν Μπαέζ, ο Λούτσιο Ντάλα, ο Ζοζέ Σαραμάγκου, ο Αl di Μeola και αμέτρητα άλλα παγκόσμιου κύρους ονόματα.
Ταυτόχρονα γινόταν κανονική παρέλαση πολιτικών (Στεφανόπουλος, Μπακογιάννη, Φλωράκης, Παπανδρέου, Γεννηματάς, Χαραλαμπόπουλος, Αλευράς, Ράλλης, Βαρβιτσιώτης, Σαμαράς, Καραμανλής, Σημίτης), πρεσβευτών (Ρόμπερτ Κίλι), Ελλήνων καλλιτεχνών διεθνούς κύρους (Θεοδωράκης, Κακογιάννης, Αγγελόπουλος, Μουζάλα), ιερωμένων (αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος) και εγχώριων σταρ (Ντενίση, Ρουβάς, Ψινάκης, Μπάρμπα).
«Ο Μπομπ Ντύλαν είχε ζητήσει ένα μεγάλο καλάθι με φρούτα και το πήρε μαζί του. Η Τζόαν Μπαέζ μου ζήτησε ένα καντήλι να τραγουδήσει και της έδωσα το καντήλι της μάνας μου. Μετά το είδα στην τηλεόραση σε σε συναυλία στο Λονδίνο».
ΟΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΘ ΤΖΑΡΕΤ
Αξέχαστος έμεινε στην Κάτια Λόη ο Κιθ Τζάρετ. «Είχε ανθρωποφοβία. Τον τάισα στο Αρχαίο Ωδείο. Αυτό συνέβαινε και με άλλους. Είχε ειδοποιήσει ότι αν συμβεί κάτι που δεν του αρέσει θα φύγει. Είχε φύγει πριν από χρόνια από τον Λυκαβητό.
Με πήρανε στις 5 το πρωί να μου πούνε ότι έρχεται από την Κωνσταντινούπολη και να αλλάξω το γλυκό του μενού του γιατί θέλει μπακλαβά. Απαγορεύονταν οι φωτογραφικές μηχανές, τα σπίρτα και να πλησιάσει οποιοσδήποτε στα παρασκήνια εκτός από μένα. Ούτε σερβιτόρο δε ήθελε. Όταν τελείωσε, ο κόσμος τον περίμενε έξω. Λέει τότε “εγώ θα μείνω εδώ μέχρι το πρωί”. Του απαντώ “θα σε πάω εγώ”. Τους είπα και κατέβασαν το αυτοκίνητο στη γωνία προς τη Γερμανού να νομίσουν ότι έφυγε, τον πήρα αγκαζέ και τον έβγαλα από την πλαϊνή πύλη σαν να είμαστε ζευγάρι. Με αγκάλιασε και με φίλησε για “ευχαριστώ”. Μου είπαν δεν το είχε κάνει ποτέ αυτό σε άνθρωπο. Για τον Τζάρετ, είχαμε σπάσει και το ρολόι της εκκλησίας με μια σφεντόνα. Δεν υπήρχε περίπτωση να παίξει αν ακουγόταν ο ήχος του ρολογιού. Να φανταστείς ότι στο Πόρτο Ρίο είχαν μια άσκηση και ζήτησε να σταματήσουν τα αεροπλάνα, ενώ σκοτώνανε με μυγοσκοτώστρες τις μύγες απο την πισίνα!».
Στη νέα «Καλυψώ» ήρθανε από το Κόμο τραπεζομάντηλα και λινές πετσέτες. Ήταν το μόνο εστιατόριο που είχε espresso, ενώ στο μαγαζί σερβίριζαν δύο πανέμορφες Πολωνέζες. «Είχαμε και ένα κομμάτι πριβέ όπου βάλαμε τραπεζομάντηλο με δαντέλα. Είχαμε επίσης τρόλει με ποτά και κρασιά για επιλογή. Πάρκινγκ από πίσω, συντριβάνι μπροστά. Μετά έγινε η πισίνα με τα ψάρια, τους αστακούς και τις τσιπούρες. Ήξερα όλες τις ιδιαιτερότητες που είχε ο καθένας. Ο Χατζιδάκις π.χ. έπαιρνε τηλέφωνο και ζήταγε φρουκτόζη, espresso, εβιάν νερό και φυστικοβούτυρο. Αυτά τότε δεν υπήρχαν εδώ. Κάποια τα παίρναμε μέσα από την αμερικάνικη βάση και κάποια τα παραγγέλναμε από έξω.
